از (برای مقایسه) تبریز انتظامی دستگیری

از (برای مقایسه): تبریز انتظامی دستگیری سلب آرامش دستگیری سارق نیروی انتظامی خبر حوادث

  • خرید کتاب از گوگل
  • چاپ کتاب PDF
  • خرید کتاب از آمازون
  • خرید کتاب زبان اصلی
  • دانلود کتاب خارجی
  • دانلود کتاب لاتین
  • توجه: در صورتی که فایل دارای ایراد است یا حقوق نویسنده رعایت نشده با ما تماس بگیرید

    گت بلاگز اخبار اجتماعی سدزدن روی «قزل اوزن» بدون اجازه

    «ایالو» را از همان ابتدا با مخفی کاری ساختند؛ بدون ارزیابی محیط زیستی و بدون مجوز. حالا این سد که سال ٩١ روی رودخانه قزل اوزن در شهرستان «ماه نشان» ساخته شده

    سدزدن روی «قزل اوزن» بدون اجازه

    سدزدن روی «قزل اوزن» بدون اجازه

    عبارات مهم : زنجان

    «ایالو» را از همان ابتدا با مخفی کاری ساختند؛ بدون ارزیابی محیط زیستی و بدون مجوز. حالا این سد که سال ٩١ روی رودخانه قزل اوزن در شهرستان «ماه نشان» ساخته شده است و سال ٩٤ به ساخت غیرمجاز آن پی برده اند تا ٤٠ درصد پیشروی کرده و با این حال کسی جلودارش نیست. شرکت آب منطقه ای زنجان که کارفرمای سد ایالو هست، اوایل این سد را پشت پروژه سد مراش قایم می کرد؛ سدی که به ارزیابی محیط زیستی آن اشکال وارد است و بسیاری از کارشناسان محیط زیست و زمین شناسی نگرانند که هرگز تکرار خاطره شورِ سد «گتوند» باشد.

    سدزدن روی «قزل اوزن» بدون اجازه

    کارشناسان محیط زیست می گویند رود قزل اوزن تابِ هیچ سدی را ندارد؛ چون از سال ها پیش دچار کم آبی شده است و البته بستر شورش هر آبی را نمك آلود خواهد کرد. همین هفته پیش که هزاران ماهی در بستر خشکیده این رود تلف شدند و دلیلش چیزی نبود جز کم کردن شدید عمق آب و زیاد کردن شوری. همه این پرسشها باعث شد هفته گذشته جمعی از فعالان محیط زیست با انتقاد از ساخت سد ایالو، زیانباربودن آن را هشدار بدهند و خواستار جلوگیری از ادامه ساخت غیرمجاز این سد بشوند. آنها در نامه ای به وزیر نیرو ضرورت پیگیری توقف ساخت این سد و پیامدهای آن را مطرح کردند و رونوشتش را جهت مدیر شرکت حفاظت محیط زیست و خیلی از مسئولان استانی فرستادند؛ از نماینده ولی فقیه در استان زنجان تا شرکت آب منطقه ای.

    در این نامه با اشاره به بررسی ها و پیگیری ها راجع به نداشتن مجوز محیط زیستی سد ایالو که در بخشی از حوضه رودخانه قزل اوزن در استان زنجان در حال ساخت هست، آمد: «کارشناسان محیط زیست غیرمجاز بودن این سد را بارها اعلام داشته و راجع به اثرات زیانبار آن هشدار داده اند ولی مجریان و دست اندرکاران این سد با فرافکنی ها و بازی با عناوین، از تقید به قانون و مقررات و توجه به هشدارهای زیست محیطی سرباز می زنند.»

    «ایالو» را از همان ابتدا با مخفی کاری ساختند؛ بدون ارزیابی محیط زیستی و بدون مجوز. حالا این سد که سال ٩١ روی رودخانه قزل اوزن در شهرستان «ماه نشان» ساخته شده

    امضاکنندگان نامه که جمعی از مردم زنجان و کوهنوردان و دوستداران طبیعتند، با اشاره به «تجربه تلخ سال های اخیر» راجع به سدسازی، معضلات محیط زیستی و پرسشها و خطرات پیرو آن را گوشزد کردند و با اشاره به بی آبی چشمگیر رودخانه قزل اوزن در سال های اخیر اجرای چنین پروژه ای را غیرقابل قبول دانستند. آنها درخواست کردند که از ادامه اجرای این پروژه غیرمجاز جلوگیری شود تا بعد از این پرسشها تازه ای دامن محیط زیست استان زنجان را نگیرد و بحران آب شدیدتر نشود. بر اساس اطلاعات این نامه این پروژه غیرمجاز تاکنون خسارات چشمگیری به محیط زیست استان زده و «به طور منطقی» هزینه های هنگفتی بر بیت المال تحمیل کرده و بر همین اساس، پیگیری تخلفات ساخت خارج از مدار قانون این سد هم درخواست شده است است.

    قصه سربرآوردن «ایالو» از «مراش»

    شرکت آب منطقه ای زنجان که پشتیبان ساخت سد ایالو هست، از همان ابتدا این سد را پشت پروژه «مراش» پنهان کرد. مراش سدی است که در سال ۱۳۸۷ و درست پیش از انجام و تکمیل مطالعات ارزیابی محیط زیستی، کلنگش بر تفاوت محیط زیست فرود آمد. این سد آن وقت در حالی وارد فاز عملیاتی شد که قرار بود مطالعات ارزیابی محیط زیستی در مورد توانایی اجرایی آن تصمیم گیری کند ولی این مطالعات بعد از شروع عملیات اجرایی شروع شد و در روندی پرسش برانگیز، در آخر سال ٨٩، به تأیید شرکت حفاظت محیط زیست رسید.

    سدزدن روی «قزل اوزن» بدون اجازه

    صحبت از سدی است که داخل منطقه حفاظت شده است انگوران و کل سازه و مخزنش با نشانه تأمین آب جهت توسعه کشاورزی روی رسوباتی جانمایی شد که به گفته کارشناسان به علت شوربودن بستر، شائبه تکرار خطرات سد گتوند را مطرح کرد. با وجود تمام این پرسشها ساخت این سد در حالی ادامه پیدا کرد که شاهکار دیگری به نام سد ایالو بدون گرفتن مجوز محیط زیستی و حتی استعلام آن از میان پروژه مهم سر برآورد. پروژه ای که نه تنها مراحل ارزیابی و اخذ مجوز را طی نکرد، بلکه توجیه های فنی آن هم از ابهام پر هست. هنگامی که یک سال بعد از شروع مراحل اجرایی این سد، اداره محیط زیست زنجان متوجه ساخت ایالو شد، توضیحش این بود که سد ایالو در منطقه حفاظت شده است نبوده وگرنه نیروهای محیط زیست شاید می توانستند سریعتر از شرایط مطلع شوند.

    تخلف در مراش ادامه پیدا کرد و ادعا شد که ایالو هم ادامه پروژه مراش هست؛ سد غیرمجازی که با توجیه کارکرد «تنظیمی» طراحی شد ولی درنهایت مشخص شد نشانه از ساختش صرفا تنظیمی نبوده و کارکرد مخزنی هم دارد. سد ایالو در شهرستان «ماه نشان»، منطقه «سونتو»، روستای «ایالو» در حال ساخته شدن هست. ساخت این سد در حالی است که سد مراش که اصل تأیید گزارش ارزیابی زیست محیطی آن هم زیر پرسش است با نشانه تأمین آب شرب و کشاورزی و صنعت در یک منطقه حفاظت شده است زیست محیطی ساخته شده است و هیچ کس جلودارش نبوده است.

    «ایالو» را از همان ابتدا با مخفی کاری ساختند؛ بدون ارزیابی محیط زیستی و بدون مجوز. حالا این سد که سال ٩١ روی رودخانه قزل اوزن در شهرستان «ماه نشان» ساخته شده

    سازندگان این سد ادعا می کنند که ایالو، کارکرد تنظیمی جهت سد مراش دارد. این در حالی است که خود پروژه مراش که خود پرسشها جدی عدیده ای اعم از حقوقی و فنی دارد، فاصله زیادی تا بهره برداری دارد و پیشرفت فیزیکی آن بسیار عقب تر از پروژه ایالو هست؛ ولی رضا رمضانی، فعال محیط زیست استان زنجان در این باره به «شهروند» می گوید: «اگر پروژه ایالو تنظیمی باشد، بهره برداری از آن قبل از بهره برداری از سد مخزنی تغذیه کننده اش بی معنی است.»

    اصل مسأله این است که «ایالو» مجوز ندارد

    رمضانی با توضیح این که ایالو از سال ١٣٩١ با مخفی کاری و بدون استعلام و مجوز از مراجع محیط زیستی وارد فاز اجرایی شد، به «شهروند» می گوید: «بنابراین تمام مجوزهای احتمالی دیگر جهت این سد حتی از منظر بودجه ای هم نمی تواند قانونی محسوب شود. در واقع نه تنها پرسشها سد از منظر اکولوژیکی و اجتماعی و اقتصادی جدی هست، بلکه رعایت نکردن قانون هم در آن موضوعی بنیادی است.»

    سدزدن روی «قزل اوزن» بدون اجازه

    ساخت پنهانی سد ایالو تا سه سال بعد هم ادامه پیدا کرد تا این که در سال ٩٤ در دیدار از سدها برملا شد که این پروژه بدون مجوز های مورد نیاز درحال ساخت هست. رمضانی می گوید: «همان وقت شرکت آب منطقه ای زنجان در پاسخ به اعتراضات و هشدارها مدعی شد که سد ایالو بعدها به پروژه سد مراش اضافه شده است و مجوز آن سد را دارد. این درحالی است که مجوز خود سد مراش هم هنوز قطعی نشده و حتی اگر بنا باشد پروژه دیگری به سد مراش اضافه شود، خودش باید مجوز جداگانه ای داشته باشد.» به گفته این فعال محیط زیست از سوی دیگر در بررسی های بعدی مشخص شد که با وجود ادعاهای مطرح شده، سد ایالو نمی تواند با پروژه مراش توجیه شود؛ چراکه هر دوی این سدها سرشاخه هایی جدا دارند.

    «سرشاخه ایالو آورد چشمگیری دارد و به سد کارکرد مخزنی می دهد، ولی کارکرد توجیهی سد ایالو تنظیمی جهت اراضی زراعی هست؛ با این حال، کارکرد زراعت هم جهت این سد قابل توجیه نیست.» اینطور که رمضانی توضیح می دهد، سد ایالو جزو سدهای بزرگ به شمار می رود و سدهای بزرگ باید طرح مطالعه ارزیابی زیست محیطی داشته باشند، ولی ساخت این سد تاکنون بدون استعلام تا ٤٠ درصد پیش رفته و اگر بنا باشد ادامه پیدا کند، یکی دو سال دیگر به بهره برداری خواهد رسید.

    اداره محیط زیست استان زنجان اگرچه از سال ٩٤ پیگیر ساخت بدون مجوز این سد شد ولی عنوان از طریق نهادهای متفاوت مدام طولانی تر شد و با این دست روی دست گذاشتن عملیات اجرایی هم پیش رفت. از سوی دیگر، به مطالبات مردم هم پاسخ درخوری داده نشد. رمضانی اعتقاد هست؛ مسئله مهم این است که پروژه مجوز ندارد و با وجود این شرایط با بهانه های متفاوت ادامه پیدا کرده است.

    کم آبی، فوت ماهی ها و برخاستن ریزگرد

    همین هفته پیش در رود قزل اوزن هزاران ماهی تلف شدند. این فعال محیط زیست استان زنجان با اشاره به این اتفاق می گوید: «مرگ ماهی ها در حوالی روستای «مشمپا» اتفاق افتاد و سد ایالو در سرشاخه ای بالاتر درحال ساخته شدن است.» او راجع به علت این اتفاق می گوید: «در محل بروز این تلفات، افت کمی شدید آب به همراه شوری بالا، فوت آبزیان را به دنبال داشت. شاید عوامل دیگری هم در این عنوان دخیل باشند ولی افت آب و شوری آن مشخص است.»

    شوری آب با در نظرگرفتن این که راجع به سد مراش هم مطرح هست، یادآور تجربه گتوند هست. رمضانی دراین باره می گوید: «شرایط مشابهی بر این سد حاکم هست. به علاوه که در همین محل هم سد دیگری به نام مشمپا درحال ساخت است که آن هم ایرادهای حقوقی و فنی زیادی دارد.»

    قزل اوزن چند سالی است که شدیدا کم آب شده. فعالان محیط زیست در نامه اخیرشان به این عنوان اشاره کرده اند. رمضانی می گوید، این رود در بخش هایی به طور کامل خشک شده است و باعث شده است بارها تلفات شدید ماهی در آن اتفاق بیفتد و کیفیت آب پایین بیاید. نمونه اش در هفته اخیر اتفاق افتاد و صدها ماهی تلف شدند.

    از طرف دیگر، این فعال محیط زیست ادامه می دهد: «آب های زیرسطحی افت قابل ملاحظه ای داشته اند و این عنوان با برداشت های تازه تبعات غیرقابل جبرانی خواهد داشت.»

    خشکی تا آن جا پیش رفته که این فعال محیط زیست می گوید؛ رودخانه قزل اوزن درحال تبدیل شدن به یک کانون تازه ریزگرد هست. او به هشدارهای کارشناسان محیط زیست راجع به وزش باد در بستر خشکیده رودخانه و برخاستن خاک و تولید ریزگرد اشاره و گله می کند که «در تصویر العمل به هشدارها تاکنون اقدامی صورت نگرفته است.»

    در منطقه ای که سد ایالو درحال ساخت هست، اینطور که رمضانی توضیح می دهد، زمین ها دارای محدودیت شوری و فرسایش اند: تبخیر در این منطقه بالاست و در عوض آورد رود پایین هست. به طور میانگین میزان نزولات هوا در بخش های متفاوت هر سال ٣٥٠میلیمتر بوده و درعین حال تبخیر بالای ١٣٠٠میلیمتر است و حتی تا ١٦٠٠ هم گزارش شده است است.» او با این توضیحات می گوید: «بنایراین سدسازی در این محدوده به علت ساختار زمین شناسی و شرایط هیدرولوژیکی توجیه منطقی ندارد.»

    مشکل آب در قزل اوزن درحالی است که تعداد چاه های بستر قزل اوزن سر به فلک می زند. به طوری که جهت پرورش مجاز و غیرمجاز ماهی در شهرستان «ماه نشان» ٨٠٠ چاه حفر شده است که چند صدتایی از آنها غیرمجاز هست. تمامی این موارد در سال های اخیر افت قزل اوزن را به دنبال داشته هست. در این شرایط ولی به جای بهینه شدن مصرف پروژه های دیگری جهت تأمین آب تعریف می کنند و مسئله باز هم شدت یافتن می شود.

    احبار اجتماعی – شهروند

    واژه های کلیدی: زنجان | پروژه | استانی | غیرمجاز | اخبار اجتماعی


    دانلود


    دانلود فایل ها

    نویسنده : blogzz

  • کتاب زبان اصلی J.R.R
  • دانلود رایگان کتاب از آمازون
  • تکست بوک
  • خرید کتاب انگلیسی
  • خرید کیندل آمازون
  • کتاب زبان اصلی
  • خرید کتاب زبان اصلی دانشگاهی
  • باکس کتاب
  • مانگا زبان اصلی
  • قیمت چاپ کتاب PDF
  • چاپ مانگا
  • رفتن به نوار ابزار